Pse o njeri?!

A s’më thua o njeri

Pse Allahun e harrove

Pse nuk shkove rrugës së Tij

Por shejtanin e pasove.

Pse harrove amanetin

Në Ezel që ia ke dhanë

Pse ti ike prej rahmetit

U mashtrove me dynjanë.

Pse s’u ndale me mendue

Se n’këtë botë je udhëtarë

A harrove o i mjerë

Para Zotit që ke me dalë.

Në këtë botë ti veç punove

Pa mendue se ke me vdekë

Fjalët e Zotit i harrove

Se n’dhe trupi ka me t’u tretë.

Po ti dije ore vëlla

Për pendim kurrë nuk është vonë

Me lot në sy gjithë duke qarë

Ktheju Zotit mëshirëplotë

Fytyrën tënde ti ndriçoje

Me namaz dhe ibadet

Jetën me Kur’an kaloje

T’jesh i lumtur në Ahiret.

                                                          (Sabri Bajgora)

                                                          Prishtinë, 07.03.2003